„Grzybki” halucynogenne fascynują od lat i naukowców, i poszukiwaczy psychodelicznych doznań. My opowiemy dziś tylko o ich najpopularniejszej, najczęściej badanej i poszukiwanej odmianie — Golden Teacher.
Kim jest tajemniczy „Złoty Nauczyciel”?
Dla tych, którzy nie zdają sobie jeszcze z tego sprawy — grzyby psylocybinowe mają ok. 150 gatunków. A niektóre z nich mają jeszcze swoje odmiany.
Golden Teacher to zaś prawdopodobnie najpopularniejsza odmiana najczęściej spotykanego gatunku — łysiczki kubańskiej (Psilocybe cubensis). O jej pochodzeniu nie wiemy dużo — jedyne, z czym zgadzają się źródła to okres, w którym ta odmiana rzeczywiście zaczęła zyskiwać popularność — miało to być w latach 80. ubiegłego wieku. Choć z drugiej strony, większość gatunków „grzybków” była dobrze znana już rdzennym mieszkańcom terenów dzisiejszego Meksyku. Pierwszych „nowożytnych” obserwacji Golden Teacher też zresztą dokonano na podmokłych wybrzeżach wokół Zatoki Meksykańskiej — co tylko potwierdzałoby tę teorię.
A skąd wzięła się nazwa tej odmiany? Golden — od charakterystycznych, złocistych (czasem lekko żółtych) kapeluszy; Teacher — od swojej reputacji wśród miłośników doznań psychodelicznych. Uważa się ją za jedną z prostszych w uprawie odmian o stosunkowo łagodnym działaniu halucynogennym, przez co ma być idealnym obiektem badań dla początkujących mykologów.
Oczywiście, w granicach prawa — w Polsce posiadanie grzybów zawierających psylocybinę jest zabronione. Możliwe jest jedynie badanie grzybni — bez rozwiniętych owocników, w których właśnie kryje się ta zakazana substancja. Przykłady gotowych już do obserwacji grzybni — tzw. growkitów — znajdziemy m.in. w sklepie Shroomsy.
Trochę nauki — co o Golden Teacher mogą powiedzieć badacze?
Skład chemiczny Golden Teacher — jak zresztą i innych odmian łysiczki kubańskiej — został dość dobrze zbadany przez naukowców. Wiemy więc, że:
- główny składnik aktywny stanowi, oczywiście, psylocybina — jej zawartość w suszu może wynosić do ok. 0,90% masy;
- w niewielkich ilościach obserwuje się także obecność psylocyny oraz baeocystyny.
Taki skład jest typowy dla odmian Psilocybe cubensis o lekkich-średnich właściwościach psychodelicznych. Dlatego też to właśnie „Złotego Nauczyciela” typuje się często jako optymalną odmianę do potencjalnych zastosowań terapeutycznych — na przykład przy łagodzeniu objawów depresji czy PTSD.
Same „grzybki”, jak zaobserwowano, nie są wcale zbyt wymagające. Rozwijają się nawet przy bardzo ograniczonym dostępie do światła, w górnych zakresach temperaturze pokojowej (24-25°C). Nie potrzebują nawet specjalnego podłoża — wystarczyć może… słoma. Więcej o tym, jak to wygląda — na https://shroomsy.pl/growkity/golden-teacher.
Jak kontakt z Golden Teacher wpływa na człowieka?
A teraz to, co najciekawsze — czyli jakie „doznania” dostarcza Golden Teacher.
Zgodnie z badaniami nad wpływem psylocybiny na ludzką psychikę — ale i doświadczeniami tzw. psychonautów, po spożyciu „Złotego Nauczyciela” można oczekiwać:
- zmiany percepcji czasu i przestrzeni;
- halucynacji wizualnych — czyli stereotypowej „psychodelii”;
- intensywnej zmiany nastroju (ważne — może być to zarówno euforia lub poczucie błogiego spokoju, jak i głęboki lęk, przygnębienie).
Niektórzy powiedzą nawet o „duchowym oświeceniu” lub „przebudzeniu” — choć pamiętajmy, że wciąż mówimy tu o dość „umiarkowanej” odmianie. Doświadczeni już miłośnicy Golden Teacher zwracają też uwagę na dość przewidywalny charakter doznań psychodelicznych, jakie towarzyszą tej odmianie — w przeciwieństwie do „grzybków” o wyższej zawartości psylocybiny. Tylko że znów — organizm każdego człowieka reaguje w nieco inny sposób na tego typu substancje, co sprawia, że ich zażywanie zawsze wiąże się z ryzykiem.
